เดอะ เพรดเดเทอร์แสดงครั้งแรกโดยไบรอัน ปรินซ์ สูงขนาด 6 ฟุต 9.5 นิ้ว รับบทแสดงนำโดยผู้ชำนาญด้านพาร์คูร์ เมื่อเขาสวมชุดเพรดเดเทอร์แล้ว ดูเขาสูงเกินกว่า 7 ฟีตไปเลย"

"พวกเขาบอกผมว่าต้องเตรียมตัวรับอะไรบ้าง" ปรินซ์กล่าว "เพราะสวมชุดแล้วจะร้อนมาก ร้อนสุดๆ เลยและอึดอัดด้วย แต่ผมเดินทางมาจากจอร์เจีย สภาพอากาศร้อนชื้นอยู่แล้วในช่วงฤดูร้อน ผมเลยคิดว่ารับมือไหว แต่มันร้อนกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ!"  มีอย่างหนึ่งที่เซอร์ไพรส์ปรินซ์คือความช่วยเหลือทั้งหมดที่เขาต้องการ ไม่ใช่แค่เรื่องใส่ชุด แต่ตลอดทั้งวันเวลาที่เขาต้องสวมชุดนั้นเลย "ผมมีทีมงานทั้งหมดที่น่าทึ่งมาก ผมจะทำอะไรไม่ได้เลยถ้าไม่มีเขา ผมงอตัวและหยิบจับอะไรไม่ได้ จะกินหรือดื่มน้ำก็ไม่ได้เลย ผมจะทำอะไรได้!"

           ระหว่างที่ปรินซ์ต้องแสดงฉากผาดโผน เขาเป็นมือใหม่ด้านการแสดงและไม่ชินกับการเตรียมตัวถ่ายทำเป็นเวลานาน "มันมีช่วงที่ผมต้องสวมชุดเต็มตัวและรู้ตั้งใจว่าจะมาซ้อมกัน ผมพร้อมแล้ว จนผ่านไปหลายชั่วโมง ผมนั่งนุดนั้นและไม่อยากสวมชุดนั้นทำงานอีกแล้ว หรือแม้แต่จะนั่งเก้าอี้พักผ่อนก็ตาม ท่อนหัวมีน้ำหนัก 11 ปอนด์ ช่วงลำตัวมีขนดา 50 ปอนด์! ผมพยายามหาทางทำตัวให้สบายและทุกคนคิดว่าผมชิลอยู่ แต่ผมกำลังพยายามอยู่!"

การมองเห็นและการฟังเสียงก็เป็นอุปสรรคเช่นกัน หัวอันหนึ่งจะมีชิ้นส่วนเครื่องยนต์ มีพวกอุปกรณ์อยู่ด้านในเพื่อใช้ขยับใบหน้าของเพรดเดเทอร์ และปรินซ์ต้องสวมคอนแทคเลนส์สีสว่างทำให้มองเห็นทุกอย่างเป็นภาพขุ่นๆ

         หน้ากากผลิตขึ้นจากโมลด์ศีรษะของปรินซ์และจะมีขนาดพอดีเป๊ะ ปรินซ์เล่าว่า "หน้ากากมีขนาดพอดี แต่ก็ไม่ถึงกับแน่นมาก ในช่วงที่ผมต้องขยับอะไรเร็วๆ หน้ากากจะขยับและขีดข่วนจมูกของผม นั่นเป็นส่วนสำคัญของการขยับเลย"

อเล็ค กิลลิส และ ทอม วูดรัฟ จูเนียร์ เจ้าของร่วมแห่ง Amalgamated Dynamics ดีไซน์เนอร์และผู้สร้างชุดเพรดเดเทอร์ที่ปรินซ์สวมใส่ กิลลิสและวูดรัฟเคยร่วมงานกันในหนังต้นฉบับของสแตน วินสตัน กิลลิสเล่าว่า "เหตุผลที่เพรดเดเทอร์ประสบความสำเร็จเพราะมันอิงจารูปร่างของมนุษย์ เราเริ่มจากรูปร่างของนักแสดง เรายึดตามสัดส่วนของไบรอัน เราพยายามไม่ตัดชุดให้ใหญ่เกินไปเพราะการเคลื่อนไหวคือสิ่งสำคัญ เช่นเดียวกันกับใบหน้า เราอาศัยมนุษย์ที่อยู่ข้างในเป็นหลัก"

        น้ำหนักช่วงหัวอยู่ที่ระหว่าง 7-9 ปอนด์ "รวมสิ่งที่ทำให้ดูน่ากลัวและพวกของเหลวอาจถึง 10 ปอนด์" กิลลิสกล่าว เขาเล่าถึงเรื่องที่บอกปรินซ์ว่า "นี่เป็นโอกาสเดียวของชีวิต คุณต้องสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็น 1 ในผู้ที่เคยรับบทเพรดเดเทอร์  และยังไงมันก็เป็นเรื่องลำบากแน่นอน"

กิลลิสและวูดรัฟต่างเป็นนักเชิดหุ่น การแสดงออกทางใบหน้าของเพรดเดเทอร์ต้องอาศัยการสร้างการเคลื่อนไหวมาผสมผสานด้วย กิลลิสเล่าว่า "พวกเรา 3 คนต้องช่วยกันเรื่องใบหน้าที่อยู่ด้านนอก ช่วงขากรรไกรมีความซับซ้อนมาก คนนึงจะควบคุมขากรรไกรด้านบนและอีกคนควบคุมขากรรไกรด้านล่างยังไง?"

        ทอม วูดรัฟ จูเนียร์ เล่าถึงตอนเห็นรูปตัวเองและเพื่อนร่วมงานในฉากภาพยนตร์เรื่องอื่นว่า "คุณจะบอกได้เลยว่าเราสร้างใบหน้าพวกนี้จากสิ่งที่เราช่วยกันควบคุม เพราะนั่นคือวิธีบังคับหุ่น มันไม่ใช่เรื่องที่จะทำคนเดียวได้ เรามีคนบังคับขากรรไกรด้านล่าง มีคนควบคุมเรื่องกรามและคิ้ว พวกเราต้องโฟกัสทุกอย่างเป็นพิเศษ มันมีความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ ที่เห็นเมื่อมองลึกเข้าไป นั่นคือเหตุผลที่ในภาพจะทำหน้าตาประหลาด เราต้องมองลีกลงไปและรับมือกับบทบาทนั้น เราอยู่ในตัวละครนั้น เราอยากให้การเคลื่อนไหวดูมีชีวิตชีวา แต่ก็ต้องสนใจเรื่องในฉากด้วย"

วูดรัฟเล่าเสริมว่า "การสร้างสิ่งมีชีวิตเราคิดว่าตัวเราเป็นผู้สร้างตัวละครขึ้นมา" วูดรัฟต้องรับบทเอเลี่ยนในบางฉากของเรื่อง Alien และ AVP เขาเลยรู้ว่ามันยากสำหรับนักแสดงที่อยู่ด้านในขนาดไหน "หัวมีขนาดไม่เบาเลย เรามองเห็นภาพได้ไม่ชัดเท่าไหร่ เราต้องสวมคอนแทคเลนส์ เราต้องมองผ่านช่องแสดงเอ็ฟเฟ็กต์และไม่เห็นภาพที่อยู่ข้างๆ เลย เวลาเปิดมอเตอร์ที่อยู่ในหมวกไฟเบอร์กลาส มันแทบไม่ได้ยินอะไรเลย สมองทำงานได้อย่างดีเยี่ยมมาก มันยากมากใน 2 ระดับ ยากเพราะเราต้องอยู่ในชุดนั้นและเราแทบอยากจะพูดว่า "เอาหัวนี่ออกไปที ขอเวลาพักหน่อย" ช่วงเวลานั้นผ่านไป 25 นาที จนถึงตอนถอดหัวออกเราได้ตากอากาศราว 5 นาทีก็ต้องกลับมาใส่ มันต้องใช้ความอดทนและรับผิดชอบมาก เราไม่อยากหยุดการถ่ายทำตอนนั้น มันยากมากครับ เหมือนเรากำลังแบกภาระเอาไว้เลย"